Mała Rycerzowa
 Mała i Wielka Rycerzowa widziane z Praszywki Wielkiej (2007) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Pasmo | |
| Wysokość |
1207 m n.p.m. |
Położenie na mapie Beskidu Śląskiego  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°25′23,1″N 19°05′40,2″E/49,423083 19,094500
| |
Mała Rycerzowa (1207 m) – szczyt w Beskidzie Żywieckim należący do Grupy Wielkiej Raczy[1]. Dawniej, m.in. w „Przewodniku po Beskidach Zachodnich” Kazimierza Sosnowskiego, występowała pod nazwą „Rycerzowa”[2].
Mała Rycerzowa nie znajduje się w głównym, wododziałowym grzbiecie Beskidu Żywieckiego, lecz w jego bocznym, grzbiecie, który odgałęzia się od Wielkiej Rycerzowej i poprzez Małą Rycerzową, Wiertalówkę, Kotarz i Muńcuł ciągnie się aż do doliny Soły w Ujsołach. Grzbiet ten w całości znajduje się na terenie Polski. Pomiędzy Wielką i Małą Rycerzową znajduje się trawiasta Przełęcz Halna (1165 m) z Halą Rycerzową. Hala ta ciągnie się również na północno-wschodnich stokach Małej Rycerzowej. Poza tym Mała Rycerzowa jest zalesiona. Jest też zwornikiem dla krótkiego grzbietu Jaworzynki, który od jej wierzchołka odbiega w północno-zachodnim kierunku. Mała Rycerzowa ma trzy grzbiety, są więc i trzy doliny między nimi. Dolinami tymi spływają trzy potoki: Dziobaki, Danielka i Cicha[1].
Nazwa szczytu wywodzi się od miejscowości Rycerka Dolna i Rycerka Górna (dawniej Rycerka), które prawdopodobnie były własnością rycerską. Nazwę tej wsi oraz szczytu wymienia Andrzej Komoniecki w dziele Chronografia albo dziejopis żywiecki[3].
Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]
Rycerka Dolna – Kiczorka – Jaworzynka – Mała Rycerzowa – Przełęcz Halna – Wielka Rycerzowa – Bania – Wielka Racza
Ujsoły – Muńców – Kotarz – Wiertalówka – Mała Rycerzowa – Przełęcz Halna
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Beskid Śląski i Żywiecki. Mapa 1:50 000. Kraków: Wyd. „Compass”, 2011. ISBN 978-83-7605-084-3.
- ↑ Kazimierz Sosnowski: Przewodnik po Beskidach Zachodnich. Tom I. Beskid Śląski i Żywiecki. Wyd. IV. Kraków: Wydawnictwo Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego w Krakowie, 1948, s. 164.
- ↑ Stanisław Figiel, Piotr Krzywda: Beskid Żywiecki. Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2006. ISBN 83-89188-59-7.
